Artikel Even voorstellen: BABS Astrid Conings-Jacobs
Astrid: een BABS met hart voor lief en leed
"Ik ga iedereen trouwen en feestjes organiseren!", riep Astrid Conings (43) als kind al. "Iets voor de medemens betekenen, dat doe ik het allerliefste." Nog voordat ze BABS werd, had ze al een concept-ceremonie op papier staan.
'Dit laat je toch niet schieten?'
Als boerendochter werd ze opgevoed met het motto 'leer een vak, dan kun je altijd aan het werk'. "Dus ik ging met kinderen werken. Zo'n 25 jaar geleden ben ik begonnen om voor een organisatie de eerste BSO in de Gemeente Meerssen op te zetten." Toen een einde kwam aan deze carrière, ging ze zich verdiepen in medezeggenschap. "Vanuit je eigen kracht leven en anderen inspireren, vind ik erg belangrijk." Maar als de vacature voor BABS in de krant staat, zegt haar man meteen: "Dit laat je toch niet schieten?"
Levensverhaal op papier
Zo gezegd, zo gedaan. Nog voor de sollicitatie had Astrid al een complete ceremonie uitgeschreven. En een dag meegelopen met een BABS in Valkenburg. Ze was dus goed voorbereid en werd dan ook geselecteerd uit de vele kandidaten. "Het eerste huwelijk vond ik natuurlijk heel spannend, ik was er bijna elke dag mee bezig. Inmiddels zou ik willen dat het mijn fulltimebaan was."
Fingerspitzengefühl
Hoe ziet een ceremonie van Astrid eruit? "Eerst vraag ik mensen of ze hun levensverhaal met mij willen delen. Daar luister ik met volle aandacht naar en stel hier en daar een verdiepende vraag. Goed luisteren is daarbij belangrijk. Na zo'n gesprek blijft het bij mij bruisen en heb ik mijn toespraak binnen een uur op papier staan." Ze zorgt altijd voor een persoonlijke noot, want iedere ceremonie is anders. "Door mijn fingerspitzengefühl voel ik aan wat een koppel wil. Soms past het om uit de band te springen. Of kan vreugde en verdriet heel mooi samen komen. Zo hebben we bijvoorbeeld een keer samen gelachen om een familielid dat er niet meer was. Dat klinkt raar, maar het paste perfect bij die setting. En daar gaat het uiteindelijk om: een passende ceremonie die bij elk bruidspaar uniek is."
Wensen
Natuurlijk horen bij een huwelijk bepaalde wettelijke verplichtingen. "Daar ontkomen we niet aan, want die zijn een vast onderdeel van de ceremonie. Ik kijk vooral samen met het bruidspaar wat hun bijzondere wensen zijn. Bij een geregistreerd partnerschap hoef je bijvoorbeeld geen 'ja-woord' te geven. Maar als een koppel dat graag wil, dan passen we dat erin. De ceremonie moet passen bij het bruidspaar, een onvergetelijke dag worden, een herinnering waar ze nog vaak aan terugdenken."
