Artikel Even voorstellen: BABS Edwin Lustermans
Edwin: een BABS in toga
"Dit had ik veel eerder moeten doen", zegt Edwin Lustermans (66) over zijn keuze om BABS te worden in de gemeente Meerssen. "Je mag letterlijk en figuurlijk een kijkje nemen in de keuken van mensen en hen begeleiden tijdens een hoogtepunt in hun leven. Dat is geweldig."
Bucketlist
Na jarenlang 60 tot 80 uur per week te hebben gewerkt in finance en management, besloot Edwin dat het tijd werd voor iets anders. Voor dingen die hem altijd al leuk hadden geleken om te doen. Hij gaat ouderen helpen met hun financiën, leidt toeristen rond door de grotten van Maastricht en biedt een helpende arm aan Lourdes-pelgrims. Dat sociale spreekt hem wel aan. "Toen ik de vacature voor BABS zag, paste dat precies bij mij. Het stond jarenlang op mijn bucketlist."
Officieel tintje
Vraag je Edwin hoe hij een ceremonie leidt, dan noemt hij als eerste het woord 'correct'. "Ik hou van structuur, dus maak altijd een draaiboekje voor de ceremonie. Volgens mij ben ik de enige BABS in Meerssen die een toga draagt. Dat geeft het een officieel tintje." Maar tijdens de ceremonie gaat hij niet zitten. "Dan wordt het zo formeel. Ik blijf graag staan en kan dan wat rondlopen, de familie er gemakkelijk bij betrekken en er is tegelijkertijd ruimte voor gekke fratsen. Ook dat hoort erbij."
Voldoening
Tijdens de voorbereidingen gebruikt Edwin een checklist. "Voor de praktische zaken. Vervolgens vraag ik tijdens een persoonlijk gesprek aan de keukentafel naar hun levensverhaal." Over het aanzoek wil hij natuurlijk ook alles weten. "Maar mensen zijn vrij om ergens geen antwoord op te geven. Zij zijn de baas. Het geeft mij altijd een gevoel van voldoening als ik mag bijdragen aan de verbintenis tussen twee mensen."
