Nieuwsbericht Nieuwjaarstoespraak 2024 Burgemeester Mirjam Clermonts-Aretz
Op donderdag 4 januari 2024 was de jaarlijkse Nieuwjaarsbijeenkomst van de gemeente Meerssen. Inwoners, verenigingen, instanties, gemeentebestuurders wensten elkaar de beste wensen toe. We toostten op het nieuwe jaar. Verbinding, ontmoeting, verdraagzaamheid en de uitdaging om ook eens door een andere bril te kijken zijn de thema's voor dit jaar.
Kon je er niet bij zijn? Je vindt de speech van burgemeester Mirjam Clermonts-Aretz hieronder. Speciaal voor deze gelegenheid hadden we ook een filmpje laten maken met nieuwjaarswensen. Dat kun je hieronder terugkijken.
Bekijk hier het filmpje met nieuwjaarswensen
Nieuwjaarstoespraak Burgemeester Clermonts-Aretz
Lieve mensen, dames en heren,
Welkom allemaal op onze Nieuwjaarsbijeenkomst. Fijn dat jullie er zijn om te toasten op alweer een nieuw jaar. Om terug en vooruit te kijken en vooral even samen te zijn. Want als iets in deze onzekere tijden belangrijk is, dan is het wel verbinding.
Ja, alweer is een jaar voorbij. Het lijkt wel gisteren toen ik hier precies een jaar geleden stond met een paar wandelschoenen in de hand. Wie wil er met mij wandelen, vroeg ik. Wie laat mij nog plekjes in Meerssen zien die ik niet ken? Wie deelt met mij zijn of haar zorgen en ideeën, een visie op het leven in deze mooie gemeente? Ik heb het geweten. De wandelschoenen zijn versleten na tochten met bijvoorbeeld de Waterwijffies uit Geulle die me precies hebben laten zien wat de ramp in 2021 heeft aangericht en hoe dat volgens hun komt. Zo schrijnend dat nóg niet alle schade is afgehandeld en vergoed. Ik liep met de dames van het Vrouwengilde en zag de onderlinge vriendschap en betrokkenheid. De mensen van het IVN troonden me mee me naar verborgen stukjes natuur, droegen een gedicht voor, lieten me het veranderende ecosysteem zien. Ik ging met een lieve mevrouw van hoge leeftijd boodschappen doen in het dorp.
Stuk voor stuk mooie en zinvolle tochten die me nóg dichter bij deze gemeenschap brachten waar ik niet ben opgegroeid maar wel ben geworteld. En laat dat duidelijk zijn: ik ga hier niet meer weg. Ik had nog de rolstoel willen duwen van Peter Vrehen, jarenlang voorzitter van de GOM. Rasoptimist, vol levensvreugde ondanks zijn beperkingen. Helaas is hij ons ontvallen, maar zijn erfenis koesteren we, onder andere die rolstoelschommel in de speeltuin Sint Jozef in Meerssen-West. Ook zo'n plek van verbinding en nieuw elan trouwens, net als De Ketel even verderop dat zijn tienjarig bestaan vierde. Het belang van gezamenlijke woonkamers in de verschillende kernen kan niet genoeg benadrukt worden. Hier vinden de mensen elkaar.
Lieve mensen, u vraagt zich natuurlijk al de hele tijd af: wat moet dat mandje met brillen nou op dat katheder (zie foto rechtsboven)? Nou, dat zijn míjn leesbrilletjes. Of liever dat wáren ze, want in oktober ben ik met een dubbele oogoperatie verlost van mijn ernstige verziendheid. Zonder bril zag ik eigenlijk helemaal niets en nu heeft een knappe chirurg dat opgelost met twee nieuwe superslimme trifocale lensjes. Fantastisch, ik kan zowel lezen zonder bril als de zonsondergang bewonderen vanuit mijn appartement hier om de hoek. Mijn leesbrilletjes lagen al bijna bij het afval toen ik me realiseerde dat ze staan voor véél meer dan een hulpmiddel. Er zijn talloze uitdrukkingen en spreekwoorden met de bril als kern. Kijken door de eigen bril, andermans bril, roze bril, donkere bril; 'maak dich de bril ins zuuver'. Eigenlijk allemaal uitdrukkingen die oproepen om niet alleen door die eigen bril te kijken, maar ook eens een andere bril op te zetten met een ander perspectief, scherper te kijken, de horizon te verbreden.
Waarom zeg ik dat? Omdat we leven in een tijd van groeiende tegenstellingen, polarisatie en onverdraagzaamheid. Mensen kijken steeds meer alleen door hun eigen bril waardoor ze maar één waarheid zien: die van hunzelf. Ik zie dat niet beter worden. De verkiezingsuitslag van 22 november geeft aan dat de ontevredenheid groeit, óók in Meerssen. We zien dat aan het vandalisme, aan incidenten, aan verbaal geweld ook tegen onze ambtenaren, aan steeds jongere jeugd die spullen vernielt en mensen intimideert. We zien dat aan verminderd draagvlak voor de opvang van asielzoekers en mensen uit oorlogsgebieden. We zien het aan boosheid over het tekort aan woningen, aan mensen die de eindjes niet meer aan elkaar geknoopt krijgen en gefrustreerd raken.
Hoe gaan we daar als gemeentebestuur van Meerssen mee om? Hoe blijven we met elkaar verbonden? Een pittige opgave. Natuurlijk, ik ben trots op de weerbaarheid van ons ambtenarenkorps dat veel voor de kiezen heeft gehad en tegelijk ingrijpend is verjongd. Ik ben trots op ons jonge college en onze Raad die beslissingen niet uit de weg gaan. Trots op de vele mijlpalen en resultaten van het afgelopen jaar. We hebben veel bereikt na een turbulente periode. Maar we zijn nog lang niet klaar.
Er liggen grote uitdagingen, om eens een cliché te gebruiken. Samenwerking, verdraagzaamheid en een open mind zijn onmisbaar om die uitdagingen aan te gaan. Kijken door zo veel mogelijk brillen, leren van anderen. Zelf, als politiek onafhankelijk burgemeester, ga ik onder andere graag te rade bij de gouverneur. Een onmisbaar klankbord, sparringpartner en schakel naar Den Haag, de plek waar het beleid wordt gemaakt waar we als gemeenten mee te dealen hebben. Als wethouder in Landgraaf en burgemeester van Onderbanken en Meerssen maakte ik 4 gouverneurs mee. De ietwat plechtstatige erudiete baron Van Voorst tot Voorst, afgelopen jaar overleden, de uitgesproken en directe Leon Frissen, de rasechte Limburger en aimabele Theo Bovens en nu de van oorsprong felle socialist Emiel Roemer die als neutrale gouverneur de politieke processen uitstekend doorgronden en duiden kan.
Tijdens zijn nieuwjaarstoespraak afgelopen dinsdag riep hij ons op om niet alleen alles uit ons eigen leven te halen maar ook je steeds weer af te vragen wat kan ik aan het leven van een ander toevoegen. Ook refereerde hij aan onze tradities en feesten tijdens de jaarwisseling die in Nederland turbulent zijn verlopen, in Limburg was het ook een drukke nacht voor de hulpdiensten. Mede dat en onze gemeenschapszin en saamhorigheid was aanleiding voor de uitspraak dat Nederland wat meer Limburg kan gebruiken. Ik heb voor hem ook Meerssen als suggestie.
In onze gemeente is aldus de hulpdiensten de jaarwisseling relatief rustig verlopen. Natuurlijk was de horizon rijkelijk verlicht door vuurwerk maar dat heeft niet tot ernstige incidenten geleid. Landelijk was dat intenser en is er wederom een discussie over het verbod op particulier vuurwerk. Immers hulpverleners werden belaagd met vuurwerk bommen. 12 jonge jongens verloren een hand of een deel ervan door onveilig gebruik of illegaal vuurwerk. Dat laatste heeft soms de kracht van een bom. Het merendeel van de gewonden is jonger dan 18 jaar. En het totale aantal slachtoffers is weer toegenomen.
De incidenten en levensbedreigende situaties vragen om landelijke besluiten over consumentenvuurwerk. Wat mij betreft niet het verbod op het dragen van bivakmutsen, in mijn ogen symboolpolitiek, maar het verbod op particulier vuurwerk en organiseren van professionele vuurwerkshows in het belang van de veiligheid van kinderen, jonge mensen en volwassene zoals u en ik en de hulpverleners waar we altijd op rekenen als iedere seconde telt.
Meer dan ooit zullen we bereid moeten zijn verschillende brillen op te zetten. De laatste verkiezingen geven aan dat de mensen het ánders willen. Daar moeten we rekening mee houden. Er breekt een nieuw tijdperk aan, voor Nederland, voor Limburg en Meerssen. Vanzelfsprekend neem ik geen politieke standpunten in, ik ben er voor álle Meerssenaren. Tegelijk ben ik er wel van overtuigd dat we alleen samen de samenleving vorm geven. Je kunt immers niet iedereen kennen, we moeten streven dat iedereen zich gekend voelt.
Toch kan het antwoord op iedere vraag niet enkel JA zijn, ook een NEE, het KAN niet of het kan NU niet zal ook geaccepteerd moeten worden.
Als bestuur als college en Raad moeten we onze verantwoordelijkheid nemen. Ook voor vluchtelingen, ook voor wetgeving die ons misschien niet zo goed uitkomt. Oplossingen en compromissen bedenken en soms moeilijke beslissingen nemen betekent luisteren naar elkaar, kijken door elkaars bril. Ongeacht geloof, politieke voorkeur, huidskleur en gender. Omdat we wetgeving volgen en omdat we ménsen zijn. Meerssen is gastvrij, laat dat zo blijven.
Daarom, lieve mensen, staat hier dat mandje met brillen. En ja, zelfs als je alles zoals ik weer scherp ziet, moet je ook door andermans ogen blijven kijken. Alles beter dan wegkijken. Ik gooi ze dus nog niet allemaal weg, maar wie er één wil lenen, wees welkom.
Lieve mensen, mocht u het gevoel hebben dat de tijd steeds sneller gaat, dat klopt. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de dagen, weken en maanden verstrijken. Wiskundigen hebben daar een logische verklaring voor. Het zal best, maar angstaanjagend is het soms wel. En tegelijk het bewijs van energie en zin in het leven. Elke dag stap ik met plezier in mijn rol van bestuurder en burgermoeder. Eerlijk gezegd wil ik nog niet denken aan een afscheid dat onvermijdelijk dichtbij komt. Met 70 moet ik stoppen, maar gelukkig ben ik dat nog lang niet..
Ik rond af in de wetenschap dat we hier weer sneller staan dan we denken, Es God Bleef. Afgelopen jaar heb ik veel gezien, veel geleerd. Door goed te kijken. Dat is mijn voornemen ook voor 2024. Laat ons toasten op het nieuwe jaar, op Meerssen en op een hoopvolle toekomst voor ons allemaal.
Bekijk hier het filmpje met nieuwjaarswensen
