Nieuwsbericht Vrijwilligersdag in de Gansbeek: poetsen, sjouwen en timmeren
Afgelopen zaterdag was het al vroeg een drukte van belang in de Gansbeek. De voormalige school verandert in een opvanglocatie voor Oekraïense vluchtelingen. Zo'n 35 vrijwilligers, Nederlanders én Oekraïners, helpen deze ochtend graag een handje mee.
Sjouwen, schroeven en afvinken
Nadat de aannemer het gebouw gereed heeft gemaakt voor de nieuwe bewoners, is het tijd voor de inrichting. Na een oproep begin juni kwamen veel spullen binnen. De opbrengst was hartverwarmend. Meubels, huishoudelijke apparaten. Alles is verzameld in de grote aula. De klaslokalen zijn verbouwd tot wooneenheden en op elke deur hangt een lijstje met spullen die erin moeten komen. Bedden, kasten, inrichting van het keukenblokje, bank, dressoir. Dus dat betekent sjouwen, schroeven en afvinken.
Alarm
Els Stevens uit Maastricht was 's morgens vroeg al aanwezig. "Het alarm was kennelijk nog niet uitgeschakeld, dus binnen half uur stond de politie op de stoep. Dat zorgde wel voor een grappige situatie." Ze was bezig met het inrichten van keukenkastjes en ploft eventjes op een bank. "Het is een groot gebouw, dus je moet erg veel lopen. Mijn weekenden zijn me erg dierbaar, maar mijn man ging hier vandaag helpen dus ik ben met hem meegegaan." Ondertussen klinken in de toekomstige recreatieruimte kinderstemmen, net zoals vroeger. Enkele Oekraïense moeders zijn ook komen helpen en hun kinderen spelen gezellig tussen de meubels.
Buurman en buurman
Enkele lokalen verder zijn Jacques Arntz en Bert Slangen met een kast in de weer. "Wij zijn een beetje zoals Buurman en Buurman", lacht Jacques. "Maar zonder gekheid: we maken hier met z'n allen een veilig onderkomen voor Oekraïense vluchtelingen. Eerst is er flink gepoetst en nu zijn we deze kast in elkaar aan het zetten." Bert vult zijn mede-klusser aan: "Je wil graag wat doen voor je medemens. We zijn een kleine gemeenschap en dan is het fijn als je samen iets voor een ander kunt doen." Jacques pakt ondertussen de inbussleutel en gaat verder met de kast.
Hulp aangeboden
"Mensen, komen jullie eten?" klinkt het door de gangen. "Er staan broodjes, vlaai en koffie in de aula." Daar hebben Marjon Verkerk uit Meerssen en Lia van de Mortel uit Bunde wel oren naar. Ze hebben de mouwen flink opgestroopt en zijn druk in de weer geweest met poetsen. "Dit is wel het minste wat ik kan doen", zegt Marjon. "Ik woon hier verderop en las de brief van de gemeente over de komst van de Oekraïners. Dat vond ik geweldig en daarom heb ik meteen mijn hulp aangeboden."
Ook Lia bedacht zich geen moment toen ze de oproep in de Geulbode las over de vrijwilligersdag. "Mijn dochter heeft een tijdje een Oekraïens gezin opgevangen en dan krijg je een beetje mee wat er allemaal speelt. Overal in Nederland zie je dat mensen de behoefte hebben om iets te doen. Dat hebben wij ook." Even is er tijd voor pauze, maar daarna wordt er weer verder gepoetst, gesleept met meubels, getimmerd en tussendoor gelukkig ook samen gelachen.